چهاردهمین نشست ادبی چارباغ خیال

در ادامه‌ی نشست‌های انجمن ادبی«خانه مولانا» و انجمن «نویسندگان بلخ» در کتابخانه‌ی عمومی فردوسی، با عنوان«چارباغ خیال»چهاردهمین دور این نشست‌ها با حضور استاد صالح‌محمّد خلیق ( رئیس انجمن نویسندگان بلخ)، استاد محمّدفهیم کریمی (استاد دانشکده‌ی ادبیات، دانشگاه بلخ، شاعر و منتقد ادبی) علیرضا رحمانی، شاعر و منتقد ادبی و شاعران و نویسندگان مقیم بلخ برگزار گردید.

این نشست که از سوی عاطف کابلیان اجرا می‌شد؛ شامل این سه بخش بود:

یک-خوانش متون کلاسیک.
دو-نقد و سنجنش.
سه- دکلمه/خوانش شعر.

در بخش اوّل؛ استاد محمّد فهیم کریمی، برای بار دوّم در این نشست‌ها گلستان سعدی را به خوانش گرفتند. ضمن یادآوری و توضیح مختصر از جلسه اول گلستان‌خوانی به خوانش و تفسیر ادامه‌ی دیباچه‌ی آن کتاب پرداختند و محفل را با عِطر گلستان سعدی معطر ساختند.

در بخش دوّم؛ سه شعر از ورجاوندان: بهمن انوشه، اسحٰق نورستانی و نوید عابر پل‌حصاری، به سنجش گرفته شدند.

 چکیده‌ی دیدگاه‌ها در باره‌ی شعر آقای بهمن انوشه:

استاد صالح‌محمّد خلیق: وی شعر آقای انوشه را شعری با زبان و بیان امروزی دانسته و گفتند: شعر از پیوند عمودی و افقی نسبتاً خوبی برخوردار است؛ البته از نگاه موضوع. ایشان بیت اول را در مقایسه با بقیّه بیت‌ها از نظر روایی نامناسب خواندند و تاکید کردند که در شعر امروزی نباید شخصیّت روای و مخاطب‌اش تغییر کنند.

استاد فهیم کریمی: فُرم و ساختار کلی شعر را خوب گفته تازه‌گی و روانی را از ویژه‌گی‌های مثبت نام برده و موسیقایی و آهنگینی شعر را پسندیدند.

🔹علیرضا رحمانی: آقای رحمانی با تایید حرف‌های منتقدان پیش از خود؛ زبان شعر آقای انوشه را روایتی‌سُچه خواندند و افزودند که؛ نسبت به سروده‌های خوبی که از آقای انوشه خوانده‌اند این یکی سروده، به گونه‌ی کوششی اتفاق افتاده است.

 چکیده‌ی دیدگاه‌ها در باره‌ی شعر آقای نورستانی:

استاد صالح‌محمّد خلیق: استاد شعر آقای نورستانی را برخلاف سروده های قبلی‌اش( سروده‌های قبلی آقای نورستانی زبان و پردازش کلاسیک‌گونه داشتند.) دارای زبان و پرداخت نو دانستند و تخیّل برجسته، کشف‌ها و نقیض نمایی‌های آن را یادآور شدند و روی تقویّت آنها تاکید کردند.

علیرضا رحمانی: ایشان بیان داشتند که زبان و آهنگ این سروده عالی‌ست؛ اما از نگاه عاطفه و تخیّل نسبتاً دچار ضعف می‌باشد. همچنان سروده آقای نورستانی را داری ظرفیّت بهترسازی دانستند و شاعر را به تقویّت ضعف‌های سروده‌اش دعوت کردند.

استاد فهیم کریمی: استاد نیز با تایید نکات نقد شده اضافه کردند که زبان و ساختار کلی این سروده خیلی خوب و تازه و به دور از تکلف است و از نگاه ساختاری امکان گسترش دارد و شاعر نباید این سروده را نسخه آخر سروده‌اش بداند و باید در سدد ویرایش و پیرایش باشد.

چکیده‌ی دیدگاه‌ها در باره‌ی شعر آقای پل‌حصاری:

استاد صالح‌محمّد خلیق: استاد شعر آقای پل‌حصاری را قبل از همه دچار پرش وزنی خواندند و این پرش را ناشی از قافیه‌ها دانستند که یک هجا در همه‌ی آن‌ها اضافه آمده است. ایشان زبان شعری شاعر را در نوسان خواندند و همنشینی واژه‌ها را نیز نامناسب خواندند.

علیرضا رحمانی: ایشان ضمن یادآوری مشکل وزنی، پیوند علّی و معلولی سروده‌ی آقای پل‌حصاری را نامناسب خواندند. همچنان آوردن کلمات مترادف‌ را در شعر به کلی نقطه ضعف و به نوعی پر کردن وزن دانستند.

استاد فهیم کریمی: ایشان ضمن پرسش و آگاهی از قدامت دوساله سرایش آقای پل‌حصاری و آروزی موفقیت برایش یاد‌آور شدند که دوسال، وقتی زیادی‌ست برای رشد شعریت شعرهای شاعر و باید شاعران شعر را جدی‌تر دنبال کنند و در سیر زمان کمتر از این‌ها بهترین ها را برای حوزه ادبیات تقدیم کنند.

 در بخش سوّم نشست، شاعران حاضر، به شعرخوانی پرداختند که هر یک : طاها حسینی، سیّد امین حسینی، حمزهٔ عابر، حسن خُرّمی، علی یوسفی، همایون صایم، سیّد جمیل سجّاد، سیّدمحمّدآقا طیّبی، نسیم مبارز، امرالدین رحیمی، واقف باختری، سیّد احمد سادات، محمّدالله صدیقی، محمّد شایان، حسیب خرّمی، استاد محمّد فهیم کریمی، اسحاق نورستانی، استاد صالح‌محمد خلیق، میرحیدر اخگر، نوید عابر پل‌حصاری، گل‌آقا طاهری، علیرضا رحمانی، عاطف کابلیان سروده‌های تازه‌ی شان را برخواندند.