هشتاد و چهارمین نشست ادبی چارباغ خیال

گزارش: #حمزه_عابر

هشتاد و چهارمین نشست ادبی «چارباغ خیال»‌ در بلخ،‌ روز پنج‌شنبه ۱۸ دلو(بهمن‌ماه) ۱۴۰۳ خورشیدی، با گردهمایی باشکوه نویسندگان و شاعران بلخی برگزار گردید.

نشست ادبی مذکور از سوی انجمن ادبی خانه‌ی مولانا و انجمن نویسندگان بلخ با یاری کتابخانه‌ی عمومی فردوسی (به نیت پاسداشت از ادبیات و فرهنگ فارسی و با هدف شناسایی شخصیت‌های ادبی برتر، از دل نویسندگان و شاعران جوان و نمایاندن راهکار مناسب و راه‌گشا برای شگوفایی و بالندگی آنان)، برگزار شد.

نشست هشتاد و چهارم چارباغ خیال با خوانش متن کلاسیک، نقد و بررسی شعر و خوش‌خوانی شعر همراه بود. 

📝در نخستین گام، آقای سیدسکندر حسینی بامداد(مسئول کتابخانه عمومی فردوسی ورئیس انجمن ادبی خانه‌ی مولانا) جهت شناسانیدن و آشنایی‌نمایی جوانان معاصر با ادبیات کهن فارسی و روش درست‌خوانی بعضی از واژگان قدیم، مثنوی‌معنوی را صفحه‌گشایی نموده و ابیاتی چند از داستان منظوم آموزنده و شیرین «طوطی و بقال» را خوش‌خوانی کرد و همچنین از حکمت‌ها و اندرزهای آن رمزگشایی نمود. 

در گام بعدی رشتهٔ نوبت به بخش نقد و بررسی شعر واگذار شد و دو قطعه دوبیتی همراه با غزلی از شاعران جوان و نوگام‌، آقای «مجتبی کریمی» و «سهراب حفیظی» رو به سوی آیینه‌ی نقد نهاده شد تا داشته‌هایش بازتاب یابد.

در رابطه با چند و چون این شعرها شماری از اعضای نشست به سرپرستی استاد «صالح محمد خلیق» و «سیدسکندر حسینی بامداد» یافته‌ها و برداشت‌های خود شان را همگانی کردند که در ذیل به چکیده‌ی آنها اشاره شده است.

چکیده‌ی دیدگاه‌ها

چکیدهٔ نظریات دربارهٔ دوبیتی آقای کریمی

در خصوص این دوبیتی گفته شد که: زبان و بیان تازه و روان دارد و مصرع‌ها به خوبی و با صرف نظر از پیوندهای افقی و عمودی، به صورت یک عبارت مستقل در رسانیدن معنا به مشکل برنخورده است و تصاویر مورد نظر را بازتاب داده است، اما همانطور که ذکر شد هیچ پیوندی میان مصراع‌های دوبیتی شکل نگرفته است که این از معایب بزرگ در شعر و به ویژه در دوبیتی می‌باشد. از آنجایی که هر بیت از دو مصرع تشکیل می‌شود این الزام را می‌رساند که هر دو مصرع بایست به هم تنیده باشند و در تشکیل معنا و خلق تصویر، مشترک عمل نمایند. 

همچنین این شعر از مشکل قافیه برخوردار است که از شایستگی‌های آن بیشتر از پیش کاسته و بر پیکر تکامل آن از نگاه ساختار بیرونی، آسیب جدی و محکمی وارد کرده است. 

و اما چکیدهٔ صحبت‌ها در خصوص شعر آقای حفیظی

دربارهٔ غزل این شاعر گفته شد که: شعری است دارای زبان تازه و موافق با معیارهای ساخت و پرداخت شعر معاصر. شاعر برخلاف آقای کریمی در حفظ روابط افقی و عمودی مصراع‌ها و بیت‌ها، موفقانه عمل کرده است و در واقع از اصل پیروی نموده است. 

در خلق تصویر و ارائه‌ی معنای مورد نظر خودش تا حدود زیادی خوب ظاهر شده و از آرایه‌های ادبی زیباساز به درستی بهره جسته است، اما آنچه بر تن زیبایی شعر صدمه وارد کرده است، حشو‌ها و اضافاتی است که همانند لکه‌های بی مورد و ناسازگار بر تن نقاشی در بوم چکیده باشد و نقاش سعی برای زدودن آن ننموده باشد.  

در آخرین بخش، اعضای مجتمع شکوه‌مند چارباغ خیال:

مجتبا کریمی، محمدالله احساس، احمد الیاس، سهراب حفیظی، احمد رشاد حیدری، فردین عصمتی، احمد فرید رادفر، ثاقب خراسانی، محمد یوسف جمال، فواد حسینی، سید سکندر حسینی بامداد و استاد صالح محمد خلیق، شعرهای تازه‌ی خود شان را خوش‌خوانی کردند.

این نشست همانند دیگر نشست‌های چارباغ خیال با کندن عکس‌های خاطره‌ساز خاتمه یافت.