شانزدهمین نشست ادبی چارباغ خیال

در ادامه‌ی نشست‌های انجمن ادبی«خانه‌ی مولانا» و انجمن «نویسندگان بلخ» در کتابخانه‌ی عمومی فردوسی، با عنوان«چارباغ خیال»شانزدهمین دور این نشست‌ها با حضور استاد صالح‌محمّد خلیق ( رئیس انجمن نویسندگان بلخ)، علیرضا رحمانی، شاعر و منتقد ادبی، استاد واقف باختری (شاعر و منتقد ادبی) و دیگر شاعران و نویسندگان مقیم بلخ برگزار گردید.   

 این نشست که از سوی عاطف کابلیان اجرا می‌شد؛ شامل این سه بخش بود: 

یک – خوانش متون کلاسیک.   

دو – نقد و سنجنش.   

سه – دکلمه/خوانش شعر.   

در بخش اوّل؛ صالح محمد خلیق، در این نشست‌، شاهنامه فردوسی را به خوانش گرفته به توضیح و تفسیر این اثر گرانسنگ پرداختند و محفل را با عِطر شاهنامه خوانی معطر ساختند.  

در بخش دوّم؛ دو شعر از ورجاوندان:  یونس ناصری و عبدالواحد سروش، به سنجش گرفته شدند.   

چکیده‌ی دیدگاه‌ها در باره‌ی شعر آقای یونس ناصری:  

استاد صالح‌محمّد خلیق: زبان و بیان امروزی این سروده را از ویژه‌گی‌های مثبت شعر آقای ناصری دانست و نداشتن پیوند عمودی و افقی؛ هم‌چنان داشتن مشکلات دستوری را از ویژه‌گی‌های منفی این شعر عنوان کرد. 

علی‌رضا رحمانی: با تایید حرف‌های منتقدان پیش از خود؛ زبان شعر آقای ناصری را امروزی خواندند و افزودند که؛ نسبت به سروده‌های قبلی که از آقای ناصری خوانده‌اند این یکی سروده، ضعیف‌تر و به گونه کوششی سروده شده است. 

 چکیده‌ی دیدگاه‌ها در باره‌ی شعر آقای عبدالواحد سروش:   

استاد صالح‌محمّد خلیق: شعر آقای سروش را برخلاف سروده های قبلی‌اش( سروده‌های قبلی آقای سروش زبان و پردازش کلاسیک‌گونه داشتند.) دارای زبان و پرداخت نو دانستند و تخیّل برجسته، کشف‌ها، نقیض نمایی‌ها و مشکلات عروضی آن را یادآور شدند و روی تقویّت آنها تاکید کردند.   

علیرضا رحمانی: بیان داشتند که زبان و آهنگ  این سروده عالی‌ست؛ اما از نگاه عاطفه و تخیّل نسبتاً دچار ضعف می‌باشد. همچنان سروده آقای سروش را داری ظرفیّت بهترسازی دانستند و شاعر را به تقویّت ضعف‌های سروده‌اش دعوت کرد. 

چکیده‌ی دیدگاه‌ها در باره‌ی شعر آقای پل‌حصاری:  

استاد صالح‌محمّد خلیق: شعر آقای پل‌حصاری را قبل از همه دچار پرش وزنی خواندند و این پرش را ناشی از قافیه‌ها دانستند که یک هجا در همه‌ی آن‌ها اضافه آمده است. ایشان زبان شعری شاعر را در نوسان خواندند و همنشینی واژه‌ها را نیز نامناسب خواندند.   

علی‌رضا رحمانی:ضمن یادآوری مشکل وزنی، پیوند علّی و معلولی سروده‌ی آقای پل‌حصاری را نامناسب خواندند. همچنان آوردن کلمات مترادف‌ را در شعر به کلی نقطه ضعف و به نوعی پر کردن وزن دانستند.   

 در بخش سوّم نشست، شاعران حاضر درجلسه : سید امین حسینی، اسحاق نورستانی، محمد نبی احمدی، جواد حسینی، علی‌رضا رحمانی، واقف باختری، حمزه عابر، سید احمد سادات، نوید پلحصاری، عصمت شهریار، نسیم مبارز، عبدالبصیر رحیمی، گل آقا طاهری، صادق موسوی، هجرت‌الله برمکی(مهمان/شاعر اهل سمنگان)، صالح محمد خلیق و عاطف کابلیان سروده‌های تازه‌ی شان را به خوانش گرفتند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *