گرامی‌داشت پیر خردمند و پژوهشگر فرزانه‌ی بلخ، شادروان استاد صالح محمد خلیق


محفل گردهمایی اجتماعی‌ـ‌فرهنگی به پاس گرامی‌داشت از شخصیت فرهنگی الحاج استاد صالح محمد خلیق

پیش از چاشت روز سه‌شنبه، ۱۴ اسد/مرداد ۱۴۰۴ هجری خورشیدی، گردهمایی باشکوهی به پاس گرامی‌داشت از مقام علمی، ادبی و فرهنگی زنده‌یاد الحاج استاد صالح محمد خلیق، در هوتل وصال-شهر مزارشریف برگزار شد.

این مراسم با حضور گستردهٔ بزرگان، عالمان دین، استادان دانشگاه ‌ها، شخصیت‌های فرهنگی، ریش‌سفیدان و دوستداران اندیشه و ادب در فضای پُر احترامی برگزار گردید.

آغاز برنامه با تلاوت آیاتی چند از کلام‌الله مجید توسط قاری عبدالرحیم عینی همراه بود، و سپس استاد ذاکر ذاکر با اجرای قطعه‌ای نعتیه، فضا را معنوی‌تر ساخت.

بخش سخنرانی‌ها:
در این بخش، چهره‌های برجستهٔ علمی و فرهنگی، هر یک از زاویه‌ای به بررسی شخصیت، آثار و خدمات ارزندهٔ استاد صالح محمد خلیق پرداختند:

سید سکندر حسینی بامداد، مسؤول کتابخانهٔ عمومی فردوسی، در سخنان خود ضمن یادآوری پیوند دیرین میان استاد خلیق و نهادهای فرهنگی بلخ، از وی به عنوان یکی از ستون‌های استوار فرهنگ خراسان یاد کرد.
وی فقدان استاد خلیق را ضربه‌ای سنگین و جبران‌ناپذیر به جامعهٔ ادبی و فرهنگی بلخ دانسته و افزود: «استاد خلیق از جمله اندک‌شمار چهره‌هایی بود که در کنار نویسندگی، در تربیت نسل فرهنگی نیز سهم ارزنده‌ای داشت و خلأ او تا سال‌های محسوس خواهد ماند.»

پوهاند دکتور محمد صالح راسخ، استاد دانشگاه بلخ، بیشتر به آثار استاد خلیق پرداخت. او با اشاره به کتاب‌ها، مقالات و پژوهش‌های استاد، گفت: «وی نه‌تنها در حوزهٔ شعر و ادب، بلکه در حوزۀ تاریخ‌نگاری و فرهنگ‌پژوهی نیز آثار ماندگاری از خود به‌جا گذاشته است.»
دکتور راسخ در ادامه با یادآوری خاطرات علمی و انسانی از معاشرت با استاد، او را شخصیتی عمیق، متواضع و در عین حال اندیشه‌ورز خواند که هیچ‌گاه اهل هیاهو نبود.

مولوی محمدالله ضرار، رئیس اطلاعات و فرهنگ ولایت بلخ، با تأکید بر نقش اثرگذار استاد خلیق در فرهنگ‌سازی، گفت: «او یک روشنفکر متعهد، متخلق و مردمی بود که در سخت‌ترین شرایط نیز از آرمان‌های فرهنگی‌اش عدول نکرد.»

دیگر سخنرانان محفل، از جمله عطا‌محمد ساهو، الحاج محمد زمان فیروز، نیز هر یک با بیانی پر احساس، به ابعاد مختلف زندگی، منش انسانی، تلاش‌های فرهنگی، و نگاه معنوی استاد خلیق پرداختند.

در سخنان آنان، از استاد خلیق به‌عنوان شخصیتی وارسته، مردمی، خادمِ فرهنگ، عاشق زبان فارسی، و انسانی نیک‌نهاد یاد شد.
همهٔ سخنرانان بر این نکته تأکید داشتند که نبود چنین شخصیت‌هایی، تنها یک فقدان فردی نبوده، بلکه ضایعه‌ای برای وجدان جمعی جامعهٔ فرهنگی است.

پس از آن شماری از شاعرانی که خود از شاگردان استاد بودند، شعرهایی از استاد و از سوگ‌نامه‌هایی را به نشانهٔ شادی روح و گرامی‌داشت یاد آن بزرگ‌مرد به خوانش گرفتند.

اختتام مراسم:
این گردهمایی به میزبانی بهرام برزین، فرزند ارشد استاد خلیق، برگزار شده بود.
وی در سخنانی کوتاه اما پُرمعنا، از تمام شرکت‌کنندگان، فرهنگیان، شاعران و بزرگان قدردانی کرد و یاد پدر را با زبانِ مهر و احترام زنده نگاه داشت.

در پایان، استاد محمد نواب نایب با قرائت اختتامیه، این مراسم را به پایان رساند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *