هفتاد و یکمین نشست ادبی چارباغ خیال

نشست هفتاد و یکم «چارباغ خیال » روز پنج‌شنبه ۱۰ عقرب(آبان‌ماه) ۱۴۰۳ خورشیدی از سوی «انجمن ادبی خانة مولانا» با همکاری «انجمن نویسندگان بلخ» و «کتاب خانة عمومی فردوسی» در تالار ابن سینای همان کتابخانه برگزار شد.

این نشست ادبی توسط حمزة عابر در چهار بخش ذیل اجرا شد:

شاهنامه‌خوانی؛
آموزش؛
نقد و بررسی شعر؛
و خوانش شعر

📖بخش شاهنامه خوانی را همانند گذشته استاد صالح محمد خلیق عهده‌دار بود. پژوهشگر بلخ در ادامة سلسله نشست‌های شاهنامه‌خوانی‌اش آخرین بخش از زندگی «ضحاک» پادشاه را به خوانش گرفته و به گونة ساده و رسا به تحلیل و توضیح فراز و فرود واپسین دوران سلطنت آن پادشاه پرداخت.

عبدالواحد عاطف کابلیان شاعر و نویسنده‌ی بلخی چون گذشته عهده دار صحبت پیرامون قالب‌های ادبی بود او این گام را به شناساندن قالب و ساختار «چارپاره» برداشت و به گونة مختصر سخنی چند در آن خصوص ایراد کرد.

و اما در بخش نقد و بررسی شعر دو غزل از دو شاعر جوان و نوگام، آقایان «حبیب‌الرحمن فروتن و آقا محمد ذاهب» به بررسی گرفته شد.

*⃣فشرده و خلاصه‌ی صحبت‌های صاحب نظران دربار‌ه‌ی محاسن و معایب آن دو سروده: شعری نخستینی که به بررسی گرفته شد از آقای «ذاهب» شاعر نوگام بود. با در نظرداشت اینکه شاعر در اولین تجربه‌های زندگی شاعرانه‌اش به سرمی‌برد، آشنایی‌اش با ساختار کلی شعر باعث شد تحسین حضار را بر انگیزد، سپس یکی از صاحب‌نظران با راهنمایی‌های لازم او را برای سرایش بهتر و بیشتر، انگیزه و اشتیاق بخشید.

منتقدین، برای آقای فروتن(که غزلی بلند با مضمون عاشقانة توصیفی پیشکش اعضای نشست نمود)، سروده‌اش را تبریک گفته و آن را در سطحی که شاعر قرار داشت، شعری قابل قبولی که دارندة زبان و ساختار امروزی است، دانستند.

اما با صرف از نظر از شاعر و پیشینة شعرش و با توجه به اصل شعر و شعریت، اذعان داشتند که شعر آقای فروتن، از آن جایی که آهنگ بالا بلندی دارد و منطق شعر را به نثر نزدیک ساخته است، از شاعرانگی کمتری برخوردار است. در ضمن آن، این وزن طویل سبب شده است تا کنترل و پرسازی فضای شعر به مشکل بر بخورد  و شعر سر از اضافات، تکرار و حشوهای نالازم دربیاورد و در رسانیدن معنی انسجام و رسایی لازم را نداشته باشد.

در اخیر اعضای نشست هریک : سید سجاد عادلی، جاوید احمد، سخی امیری، موسی مهربان، سید احمد رشاد حیدری، سد شاه‌محمد اسماعیل‌زاده، استاد صالح محمد خلیق، حسین زبر دست، حسن بی‌کران رو حانی، اسدالله واحدی، محمدالله احساس، محمدآقا طیبی، عاطف کابلیان و حمزه عابر، شعر خواندند.