بیست و چهارمین نشست ادبی چارباغ خیال

عصر پنج‌شنبه ۴ عقرب (آبان‌ماه)، بیست و چهارمین نشست ادبی انجمن‌ ادبی«خانه مولانا» و انجمن «نویسندگان بلخ» در سالن ابن‌سینای کتاب‌خانه‌ی عمومی فردوسی باحضور صالح محمد خلیق(شاعر، نویسنده، منتقد و رئیس انجمن نویسندگان)، سیدسکندر حسینی بامداد( شاعر،نویسنده، رئیس خانه‌ی مولانا و کتابخانه‌ی فردوسی)، محمد یوسف خسته(فرزند شاعر و دانشمند محبوب بلخ_مولانا خال محمد خسته) و جمعی از شاعران و نویسندگان بلخ؛ برگزار گردید.  

این نشست با اجرای شاعر جوان و مستعد، آقای طاها حسینی به انجام نشست و در آن دو غزل از  واحد سروش و سخی امیری نقد و بررسی شد و در پایان، شاعران به شعرخوانی پرداختند.  

فشرده‌ی دیدگاه‌ها در مورد شعر آقای سروش: 

سید امین حسینی: (شاعر و دانشجوی ادبیات فارسی) زبان شاعر را به شکل متداول و نزدیک به نثر دانست و اتفاق شاعرانه را در آن اندک عنوان کرد و گفت: زبان شاعر به ساحه‌ی شعر تداخل پیدا نکرده‌ و تعقیدها و ابهام‌هایی نخواسته بر سراپای غزل سایه افکنده‌است. 
همچنان استفاده از آرایه‌ی لفظی واج‌آرایی را در چند مورد تحسین کرد.  در آخر شعر را کلام موجَز گفته و حشو و زیاده‌گویی را از نشانه‌‌های ضعف تالیف عنوان کرد. 

استاد سیدسکندر حسینی: آقای بامداد با تایید سخنان منتقد قبل از خودش، آقای سروش را آشنا با مسئله‌های فنی شعر دانسته و زبان و فضای شعر شاعر را امروزی عنوان کرد. 
با این حال قدرت شاعر را در محور زبان و پرداخت شاعرانه و چیدمان واژه‌ها ضعیف شمرد و آوردن واژه‌های بدون دلیل را پرکردن وزن اذعان داشت. 
اضافه براین بیان کرد که شاعر مهندس واژه‌هاست و یک مهندس نباید در چیدمان واژه‌ها بی‌دقتی و کم‌توجهی کند، تا مبادا شعرش دچار تعقید و پیچیدگی شود و ضعف تالیف به بار آورد. 

🔹استاد صالح محمد خلیق: استاد خلیق، زبان شاعر را دارای ظرفیت برجسته‌سازی هرچه بیشتر دانست و انتخاب قافیه و ردیف را پیرامون محور هم‌نشینی واژه‌ها بسیار مهم عنوان کرد. همچنین اضافه کرد که شاعر در شروع کار بیشتر از همه، باید روی مسئله‌های ساختاری توجه نماید. 

فشرده‌ی دیدگاه‌ها در مورد شعر امیری: 

آقای صفت الله صفوان: آقای صفوان زبان شاعر را تازه و امروزی قلمداد کرده و  تصویر را یکی از اساسی‌ترین محور غزل شمرده و همچنین شعر آقای امیری را دارای تصویر حزن‌انگیز، یکدست و پیوسته عنوان کرد. 

سید امین حسینی: آقای حسینی با تایید سخنان منتقد قبل از خودش، زبان شعر را روایی و روایت شعر را خوب، درهم‌تنیده و یک‌دست پنداشت و دلیل محکمی شعر را نیز در همین نکته دانست. 
او شعر آقای امیری را(بجز یکی دو مورد) فاقد واژه‌های اضافی و بدون دلیل عنوان کرد و استعداد شاعر را ستایش نمود. 

استاد صالح محمد خلیق: استاد خلیق، زبان روایی و روان شعر را پسندید نکات برجسته‌ی آن را انگشت نشان کرد و گفت: تمام شگردهای یک شعر خوب در بدنه‌‌ی این غزل ارائه شده و مخصوصن شگرد «ردالمطلع» را در شعر بسیار هوشیارانه و به‌جا اذعان داشت. در آخر زبان روایی را در محکم‌سازی پیوند افقی و عمودی شعر امروز، مهم عنوان کرد. 

سید سکندرحسینی بامداد: آقای بامداد پیش از پردازش سخن درباره‌ی شعر آقای امیری، رضایت خود را از شعرهای شاعران جوان ابراز داشت. و پیشرفت چشم‌گیری که از تاثیر پذیری این نشست‌ها در آنها ایجاد شده‌است را با کمال خرسندی ابراز نمود. 

سپس شعر آقای امیری را دارای پیش‌رفت چشم‌گیر شمرد و اظهار داشت که: فورم روایی این شعر بسیار سیال و روان است و سنجش محور هم‌نشینی واژه‌ها در شعر روایی باید در کلیت شعر سنجیدهشود. او علاوه بر این پهنه‌ی موسیقی شعر آقای امیری را تنگ شمرد و با این حال بیت‌ها را غافلگیرکننده عنوان کرد. در آخر شاعر را به خودداری از به کارگیری واژه‌های غیر اصیل توصیه نمود. 

در پایان یاسین شریفی، صفت الله صفوان، اسحاق نورستانی، سید جمیل سجاد، عصمت الله عاقلی، حسیب‌الله کامگار، سید میرحیدر اخگر، محمد یوسف خسته(مهمان ویژه) سید‌امین حسینی، سیدسکندر حسینی بامداد، استاد صالح محمد خلیق، حمزه‌ی عابر و سید موسی مهربان، یونس ناصری‌به شعرخوانی پرداختند.  

این برنامه هم‌چنان با گرفتن عکس‌های باهمی ختم شد.