هفتاد و هشتمین نشست ادبی چارباغ خیال

 گزارش: حمزه عابر

هفتاد و هشتیمن نشست ادبی «چارباغ خیال»‌ در حالی برگزار شد که مثنوی‌خوانی، نقد و بررسی شعر و شعرخوانی از فرایندهای آن محسوب می‌شد.

 این نشست پرشکوه ادبی (پنج‌شنبه ششم جدی(دی‌ماه) ۱۴۰۳ خ.) از سوی انجمن ادبی خانه‌ مولانا و انجمن نویسندگان با همکاری کتاب‌خانه عمومی فردوسی در سالن ابن سینای همان کتاب‌خانه برگزار شد. هدف از برگزاری این نشست‌ها پاسداشت از فرهنگ و ادبیات فارسی و همچنین شناسایی استعدادهای برتر ادبی در سطح جامعه و ارائه راهکار و راهنمایی برای رشد و بالندگی آنان اذعان شده است.

 نشست هفتاد و هشتم چارباغ خیال در بلخ، یکی دیگر از نشست‌های جذاب و پرشکوه این سلسله نشست‌ها بود که خوانش مثنوی، نقد و بررسی شعر و همچنین شعرخوانی اشتراک‌کنندگان از ثمره‌های آن بود.

جلسه‌ی‌ مورد نظر با گردانندگی آقای «ویس شیرزاد» یک‌ تن از شاعران جوان بلخ، آغاز شد و بخش اول آن با خوانش مثنوی‌معنوی توسط آقای «سیدسکندر حسینی بامداد» رقم خورد و با توضیحات آن بزرگ‌مرد بلخ درباره‌ی بخشی دیگر از «نی‌نامه» به پایان رسید.

 بخش سوم که یکی از بخش‌های اساسی این نشست محسوب می‌شود به نقد و بررسی شعری از «سیدمیرآقا موسوی» اختصاص داشت که شعر مورد نظر، توسط شرکت کنندگان و اعضای نشست، از زوایای مختلفی واکاوی و بررسی شد.

 چکیده‌ی صحبت‌ها درباره‌ی شعر آقای موسی

 زبان:  

زبان شعر آقای موسوی تازه، امروزی و استوار دانسته شد که از عبارات مرتبط شعری برخوردار است و نوعیت توصیفی دارد. با این حال به باور منتقدان این شعر از آنجایی‌که در مواردی چند، با نارسایی‌ها، پیچیدگی‌های لفظی، حشو و تکرارهای بی‌موردی که دارد باعث نارسایی و کم‌نمایی معنا می‌شود، پس با این نگاه می‌توان گفت زبان به حد کافی جای کار دارد تا بتواند از سد این موانع عبور کند.

 آهنگ و وزن:  

شعر در قالب غزل سروده شده و از وزن روان و متناسب با عاطفه شعر بهره می‌برد. این وزن، هم‌آهنگی خوبی با محتوای تلخ و اندوه‌بار شعر دارد و حس درد و اندوه را به خوبی برجسته می‌کند.

**موضوع و مضمون:  

موضوع این شعر، درد و اندوه پنداشته شد که گویا با نمایاندن و کشاندن پای اندوه و درد در جاجای زندگی و با اشکال و هیئت‌های متفاوت، کوشش نموده است مضمون تازه و گیرا خلق کند که تا حدودی موفق نیز بوده است.

 **صور خیال:  

شاعر با استفاده از صور خیال متنوعی مانند تشبیه، استعاره و مجاز کوشش نموده است تا تصاویر اگرچه ساده، اما زنده و بکر خلق کند تا مضمون اندوه و درد را به‌خوبی بنمایاند.

 جمع‌بندی:  

از نگاه آنان این شعر با زبانی ساده، وزنی روان، و تصاویری ملموس توانسته است عاطفه‌ی عمیق و صادقانه را به مخاطب منتقل کند. همچنین استفاده از موسیقی کناری و صور خیال در جهت تقویت محتوای احساسی شعر، در سطحی که شاعر قرار دارد موفقانه بوده است.

 خوانش اثر:  

این بخش که می‌توان آن را از حسن ختام نشست ادبی چارباغ خیال خواند، در آن شخصیت‌های ادبی حاضر در نشست: محمدالله احساس، مجتبی کریمی، حسین علی صابری، ثاقب خراسانی، عصمت‌الله عاقلی، سهراب، مجید خاکسار، مهدی مهدیار، یونس ناصری، غلام دین ابراهیمی، سید سکندر حسینی بامداد، استاد صالح محمد خلیق، ویس شیرزاد، حمزه عابر، عبدالحکیم جویا و سید احمد رشاد حیدری شعرها و تکه‌های داستانی خودشان را خوش‌خوانی کردند.

 این گردهمایی ادبی با گرفتن عکس‌های خاطره‌ساز به پایان رسید…