صد و یازدهمین نشست ادبی چارباغ خیال

گزارش: سهراب حفیظی 

بنام خداوندِ جان و خِرد 
کزین برتر اندیشه برنگذرد

صد و یازدهمین نشستِ ادبی چهارباغِ خیال، در بلخ، بعدازظهر روز پنج‌شنبه ۱۴۰۴/۷/۳ خورشیدی، با ویژه برنامه‌ی یادبود از سال‌روزِ درگذشت شاعر و پژوهشگر نامی بلخ، استاد محمد صادق “عُصیان”، و با حضور شاعران، نویسندگان و علاقه‌مندان ادب فارسی برگزار شد.

این نشست با تلاش انجمن ادبی خانه مولانا، انجمن نویسندگان بلخ و با همکاری کتابخانه عمومی فردوسی مزارشریف برگزار گردید.

برنامه با مقدمه و گردانندگی استاد حمزه “عابر” شروع شد. در نخستین بخش، چند تن از نونهالان لیسه خصوصی آرمان بلخ به خوانش شعر و ترانه پرداختند و فضای محفل را با عطر شعر رنگین ساختند.

در بخش دوم، استاد سید سکندر حسینی “بامداد” در خصوص زندگی‌نامه، کارنامه و تأثیر اشعار استاد محمد صادق عصیان سخنانی ارائه نمود. چکیده‌ی سخنان ایشان بدین شرح است: بلخ همیشه یکی از مراکز مهم شعر فارسی بوده است. استاد محمد صادق عصیان از چهره‌های برجسته شعر معاصر بلخ بود. او با زبانی ساده و دلنشین، غزل کلاسیک را به روز کرد و آن را دوباره میان نسل جوان زنده ساخت. در شعرهایش عشق را با دردهای وطن و غربت پیوند می‌زد و از فردیت به جمع می‌رسید. با حضور فعال در انجمن‌ها و مجلات ادبی، شاعران جوان را پرورش داد و فضای شعر بلخ را پویا نگه داشت.

عصیان با تکیه بر غزل سنتی، اما با زبان روز و مضمون‌های اجتماعی و عاشقانه، پیوندی بین شعر کلاسیک و ذائقه امروز برقرار کرد. فعالیت‌های فرهنگی و ادبی ایشان شامل تدریس در دانشکده زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بلخ، مدیریت مجلات و نشریات فرهنگی مانند معرفت و چشم‌انداز، و همکاری با رسانه‌ها مانند برنامه‌های روزنه، پرنیان سخن و اورنگ است. آثار ارزشمند ایشان عبارتند از:

1. فصل‌های آفتابی (۱۳۸۲)

2. روشن‌تر از همیشه (۱۳۸۶)

3. مثل احوال جهان (۱۳۹۳)

4. فراخوان (۱۳۹۷) – شامل حدود ۱۰۰ غزل

5. حل شدن در حس‌و‌حال (۱۳۹۰) – شامل حدود ۱۰۰ رباعی

در پی سخنان استاد بامداد، شاعر و منتقد ادبی جناب محمد آقا طیبی جوینده، شاگرد استاد عصیان، سخنانی در خصوص شخصیت و اسطوره‌گرایی در اشعار عصیان ارائه داد. بخشی از سخنان ایشان:

استاد محمد صادق عصیان انسانی اهل اندیشه، حلیم و شکسته‌نفس بود. ارتباط خوبی با مردم، فرهنگیان، دانشجویان و علاقه‌مندان ادب داشت و دیگران را از اندوخته‌های علمی خود بهره‌مند می‌ساخت. او از شاعران چیره‌دست دهه هشتاد بلخ به شمار می‌رود. رویکرد نوگرایانه و دغدغه‌های اجتماعی و عاشقانه در شعرهای ایشان به وضوح نمایان است. استفاده از اسطوره‌های دینی و ملی در سروده‌های اجتماعی، نمادین بودن شعر او را در شعر معاصر بلخ برجسته ساخته است.

در سومین بخش، شاعران شامل استاد سید سکندر حسینی بامداد، حمزه عابر، محمدالله احساس، مجید خاکسار، بابا فاخر، احمد شاه، سهراب حفیظی، اسماعیل‌زاده، علی رضا خاکی، محمد آقا طیبی جوینده و آقای حسینی، تازه‌های خود را به خوانش گرفتند.

این نشست، همانند سایر نشست‌های انجمن ادبی چهارباغ خیال، با گرفتن عکس‌های ماندگار پایان یافت.