صد و دهمین نشست ادبی چارباغ خیال – روز شعر و ادب فارسی

گزارش: سهراب حفیظی

پنج‌شنبه، ۲۷ سنبله، به مناسبت هفته‌ی شعر و ادب فارسی و در گرامی‌داشت از سال‌روز درگذشت شاعر فرهیخته و بلندآوازه، استاد محمدحسین شهریار، محفل باشکوهی فرهنگی ـ ادبی در مزارشریف برگزار شد. این برنامه به همت انجمن ادبی «خانهٔ مولانا»، انجمن نویسندگان بلخ و با همکاری کتاب‌خانه عمومی فردوسی شکل گرفت و با حضور گسترده‌ی اهل شعر و ادب، شاعران، نویسندگان، دانشجویان و دوستداران فرهنگ و هنر، رونق خاصی یافت.

محفل با گردانندگی آقای حمزه عابر آغاز شد و پس از خوش‌آمدگویی، سخنانی درباره جایگاه شعر و ادب در پرورش روح و اندیشه، نقش آن در هویت‌سازی اجتماعی و منزلت والای فرهیختگان این عرصه ایراد گردید. در این بخش، اهمیت شعر به عنوان زبان مشترک احساسات بشری و عامل پیوند دل‌ها مورد تأکید قرار گرفت.

سپس یاد و نام استاد شهریار زنده شد؛ شاعری که با قلم توانای خویش، افق‌های نوینی را در شعر معاصر گشود و در هر دو حوزهٔ فارسی و ترکی آذری، آثاری ماندگار از خود به یادگار گذاشت. به‌ویژه اثر برجستهٔ او «حیدربابا سلام» که در زبان مادری‌اش سروده شده، به عنوان یکی از شاهکارهای جاویدان شعر آذری یاد گردید.

در ادامه، اعضای انجمن‌های ادبی با خوانش اشعاری از شاعران کلاسیک و معاصر، فضای محفل را آکنده از عطر معنا و احساس ساختند. هر یک از شاعران با انتخاب شعری، ادای دینی به بزرگان ادب نمودند و با صدای خود، روح محفل را زنده‌تر کردند.
بخش اصلی برنامه به سخنرانی استاد سید سکندر حسینی «بامداد» و استاد «عاطف کابلیان» اختصاص داشت.
استاد بامداد در سخنان خود کارنامه، جایگاه و اثرگذاری استاد شهریار را چنین توصیف کرد:

شهریار شاعری است که توانست پلی میان سنت و نوگرایی بزند. او با سرودن اشعاری سرشار از عاطفه و احساس، با رنگی از عرفان، عشق، دغدغه‌های انسانی و مسائل اجتماعی، جایگاهی یگانه در میان شاعران معاصر یافت. توانایی کم‌نظیر شهریار در خلق آثار به دو زبان فارسی و ترکی آذری، او را به چهره‌ای فراملی بدل ساخت که آثارش نه تنها در ایران، بلکه در میان تمام فارسی‌زبانان و ترک‌زبانان جهان طنین‌انداز است.

پس از آن، استاد عاطف کابلیان سخنرانی کرد و درباره اهمیت بزرگداشت شاعران و نویسندگان در روزهای ویژه مانند روز شعر و ادب فارسی سخن گفت.

ایشان بیان کردند که اختصاص دادن چنین روزهایی به شاعران بزرگ، هم فواید معنوی بسیاری دارد و هم فرصت دیدار و تبادل احساس و اندیشه را فراهم می‌کند. به گفته ایشان، این بزرگداشت‌ها نه تنها یاد شاعران را زنده می‌نماید، بلکه با تکرار سالانه، حرکتی ماندگار و پربرکت برای ادبیات ایجاد می‌کند. استاد کابلیان همچنین به زیبایی‌های طبیعی و ریتم‌های تکرارشونده در جهان اشاره کردند و گفتند که طبیعت خود نیز مانند شعر، موزون و سرشار از موسیقی است.

سپس یاد و نام استاد شهریار زنده شد؛ شاعری که با قلم توانای خویش، افق‌های نوینی را در شعر معاصر گشود و در هر دو حوزهٔ فارسی و ترکی آذری، آثاری ماندگار از خود به یادگار گذاشت. به‌ویژه اثر برجستهٔ او «حیدربابا سلام» که در زبان مادری‌اش سروده شده، به عنوان یکی از شاهکارهای جاویدان شعر آذری یاد گردید.

در پایان، با تأکید بر نقش زبان و شعر در پاسداشت هویت فرهنگی و ضرورت زنده نگاه داشتن یاد بزرگان ادب، برنامه با گرفتن عکس‌های یادگاری، تبادل نظر میان شاعران و صمیمیتی دلنشین خاتمه یافت.