بیست و ششمین نشست ادبی چارباغ خیال

عصر پنج‌شنبه ۱۹عقرب (آبان‌ماه)، بیست و ششمین نشست ادبی انجمن‌ ادبی«خانه مولانا» و انجمن «نویسندگان بلخ» در سالن ابن‌سینای کتاب‌خانه‌ی عمومی فردوسی باحضور صالح محمد خلیق(شاعر، نویسنده، منتقد و رئیس انجمن نویسندگان)، سیدسکندر حسینی بامداد( شاعر،نویسنده، رئیس خانه‌ی مولانا و کتابخانه‌ی فردوسی) و جمعی از شاعران و نویسندگان بلخ؛ برگزار گردید. 

این نشست ادبی که با اجرای شاعر نام‌آشنای بلخ(آقای عاطف کابلیان) به پیش برده می‌شد، در ابتدای آن، استاد صالح محمد خلیق، طبق روال برنامه(خوانش متن‌های کلاسیک) به ادامه‌ی خوانش شاهنامه‌ی فردوسی پرداخت و ادامه‌ی زندگی‌نامه‌ی منظوم سلطان محمود را بررسی واژه‌گانی و تحلیل محتوایی نموده و به ریشه‌های اصلی واژه‌ها و تلفظ درست آنها در شاهنامه اشاره کرد.
سپس سه غزل از آقایان یونس ناصری، آقای سید محمدی و جواد حسینی به نقد و بررسی گرفته شدند و در پایان، شاعران به شعرخوانی پرداختند. 

فشرده‌ی دیدگاه‌ها در مورد شعر آقای ناصری:

منتقدان، شعر آقای ناصری را با چشم‌داشت از کارهای پیشین اش به مراتب بهتر، دانستند و به پربسامد بودن قافیه‌و ردیف در شعرشان اشاره کردند. با این حال اضافه کردند که کارگیری از قافیه و ردیف کلیشه‌ی و پرکاربرد عیب سراینده نیست و این نکته با پرورش شعر از نظر پرداخت و شاعرانه‌گی جبران شدنی‌است. در آخر به چند نکته پرش آهنگی در شعر آقای ناصری اشاره نمودند و شاعر را به توجه بیشتر بر موارد اینچنینی توصیه کردند.

فشرده‌ی نظریات درباره شعر آقای محمدی:(شاعر تازه‌کار)

صاحب‌نظران حاضر در نشست شعر آقای محمدی را از اندیشه خوب برخوردار دانستند و از آشنایی کلی او پیرامون عناصر شعر ابراز خرسندی کردند و سفارشی چند برای شاعر جوان نمودند. از جمله: شاعر در شروع سرایش نباید با وزن‌های طولانی طبع‌آزمایی نموده و خود را خسته کند، بایست با آهنگ‌های کوتاه(مانند: دوبیتی و رباعی) کنار بیاید تا بتواند راحت بر بر آن تسلط داشته باشد و نیازی به پرکردن وزن برایش پیش نیاید.

فشرده‌ی نظریات پیرامون غزل آقای جواد طاها:

اندیشمندان و شاعران حاضر، شعر آقای طاها را همتراز با سروده‌های پیشین اش دانستند و در نخست به زبان تازه، کلیت یک‌دست و شاعرانه‌گی آن اشاره نمودند. سپس اضافه کردند که: این شعر با وجود اینکه قابلیت جریان متفاوتی را دارا بوده؛ اما به سوی جریان مطلوب و اصلی خودش نشتافته‌است.

همچنان به جهت اینکه واژه‌گان تکراری، گاهی به سوی تکرار ملال‌انگیز متمایل می‌شود، شاعر را به دوری از به‌کارگیری نادرست «شگرد تکرار واژه‌ها» در شعر توصیه نمودند.
ادیبان حاضر، در آخر تحول‌آفرینی شاعر را در سروده‌هایش ستایش کردند و به رشد چندگونه‌ی شعرشان اشاره نمودند و تذکر دادند که: در شعر باید به وزن و آهنگ رقصان آن توجه داشت و از کارگیری سکته‌های غیرلازم دوری کرد تا باشد شعر برای خواننده ملال‌آور نشود.

در پایان، یاسین شریفی، ویس شیرزاد، سید‌امین حسینی، سیدسکندر حسینی بامداد، استاد صالح محمد خلیق، حمزه‌ی عابر، سید موسی مهربان و عاطف کابلیان و… به شعرخوانی پرداختند. 

این برنامه هم‌چنان با گرفتن عکس‌های باهمی ختم شد.