حسن خسروی وقار

گرچه در غربت، ولی ای نغمه‌ی جان! می‌شناسیمت از بهشت افتاده، ای آواز هجران! می‌شناسیمت   راوی تنهایی ما از همان روز نخستینی شعر! ای دیباچه‌ی غم‌های انسان! می‌شناسیمت  ...