اجتماعی

دروازه را می‌بندی، پشت سرت. فکر می‌کنی دیگر صدایی نمی‌شنوی اما همهمه‌ها هنوز به گوش‌ات می‌رسد. از دروازه فاصله می‌گیری. پشت سر هم نفس می‌کشی. گرمی نفس‌هایت با تاریکی و...

با غمِ‌ غریبی که در دل دارم، شروع به ‌نوشتن داستانِ تازه‌ام می‌کنم. دلم می‌خواهد کمی گریه کنم، روحِ‌ من فقط با گریه ارضا می‌شود. همیشه نیاز شدیدی به ‌رنج...

آفتاب چاشت در آسمان صاف می‌درخشید و کابل مانند هر روز دیگری ازدحام سنگینی داشت. مامور ترافیک، به نوبت موترهای یک سمت جاده را می‌گذاشت عبور کند و بعد از...

لیلا را از زمانی که در مکتب لیسه نسوان درس می‌خواند و من آن‌جا در کانتین مکتب کار می‌کردم، می‌شناختم. همیشه در تفریح به کانتین می‌آمد و پاپر و بیسکیت...