شعر – خانه مولانا

دست مرا بگیر که از دست رفته‌ام – صنم عنبرین

تو رنگ آبی هفت آسمان را با خود آوردی – بنفشه بهار

باران غم، بلندی دردی که جاری است – افسانه واحدیار

بوی “ای کاش” می‌دهد این شعرحسرت استخوان‌شکن دارد – احمد جاوید انوش

«زنده‌جانِ »به مرگ خو کرده – مزدا مهرگان

زنده جان نام دیگری مرگ است – مژگان فرامنش

تنهاترین و‌ خسته و دلبند هیچ‌کس دلتنگ و دل پریش به مانند هیچ‌کس – رحیم رادمان

دلم گرفته و هم‌رنگ شام پاییزم نشد سکوت کند گریه‌ی غم انگیزم – سخی امیری

به جان تو قسم، رنج و غم ات را دیدن آسان نیست – لیلی غزل

خشکیده گلِ خنده به روی لبِ یلدا – اکرام_بسیم

از مرگ های ما را با خبر کرده – زینب بیات

ای‌کاش آغوش و شراب و آب و نان باشد – رامین_مظهر

من زنده‌ام به وعده‌ی دیدار در غروب – محمدانورظفری

زیر آوار درد پوسیدم شانه های مرا تکان بدهید – فریبا حیدری

تنهاترین و‌ خسته و دلبند هیچ‌کس – رحیم رادمان

بر شیشه می زنند فقط سنگ بیشتر – شگوفه باختری

1 2 3 … 5 بعدی