هشتاد و هفتمین نشست ادبی چارباغ خیال

نشست ادبی «چارباغ خیال»
جلسه‌‌ی هشتاد و هفتم

گزارش: حمزه عابر

هشتاد و هفتمین نشست ادبی «چارباغ خیال»‌ در بلخ،‌ بعد از ظهر روز پنج‌شنبه ۹ حوت (اسفندماه) ۱۴۰۳ خورشیدی، با حضور پرشکوه شاعران بلخی برگزار گردید.

این نشست از سوی انجمن ادبی خانه‌ی مولانا و انجمن نویسندگان بلخ با همکاری کتابخانه‌ی عمومی فردوسی برگزار شد. هدف برگزاری این نشست‌ها، گرامی‌داشت از زبان و ادبیات فارسی و یافتن شخصیت‌های ادبی ممتاز از دل نویسندگان و شاعران جوان و ارائه‌ی راهکار خوب و راه‌گشا برای رشد و بالندگی آنان قلمداد شده است.

نشست هشتاد و هفتم چارباغ خیال در بلخ با گردانندگی حمزه‌ی عابر آغاز یافت و خوانش متون کلاسیک، نقد و بررسی شعر و خوش‌خوانی شعر از فرایند‌های آن بود.

در نخسیتن بخش، استاد صالح محمد خلیق شاهنامه‌ی فردوسی را گشوده و به ادامه‌ی خوانش‌های پیشین، ابیاتی چند از بخش چهارم زندگی‌نامه‌ی «فریدون پادشاه» را به خوانش گرفته و واژگان و اصطلاحات نامأنوس آن را روشنی‌اندازی نمود.

در بخش بعدی، شعری از «نثار شهریور» به پیش‌گاه اعضای چارباغ خیال پیشکش شد و در خصوص چندی و چگونگی آن، تنی چند از اعضای این نشست، دریافت‌ها و یافته‌های خود شان را بیان نمودند که در سطور بعدی، چکیده‌ی آن آورده شده است.

چکیده‌ی دیدگاه‌ها:

درباره‌‌ی این شعر گفته شد که: غزلی است شسته‌ورفته که از نگاه زبانی در سطحی خوب قرار داشته و واژگان شعری از هم‌نشینی نسبتاً خوب برخوردار است. زبان تقریباً فاقد آرایه‌های ادبی و عنصر خیال است و تنها ویژگی برجسته‌ی آن «عاطفه» است که شاید شعریت این شعر نیز در همین ویژگی خلاصه شود. آقای شهریور زبان ویژه‌ یا مشخص خودش را دارد که رگه‌ها و جرقه‌هایی از شاخصه‌ی یک زبان ویژه در آن دیده می‌شود و بدون شک این شاخصه با ریاضت و کوشش مستمر به شکوفایی و بالندگی خواهد رسید.
در این شعر که زبان روایتی و توصیفی دارد، در چندین جا پیوند افقی مضمونی به هم خورده است و حتی می‌توان گفت که در کل، مضمون این شعر آنچنان که بایست صیقل نخورده و نوعی آشفتگی در آن احساس می‌شود.

در اخیر، اعضای چارباغ خیال: محمّدیوسف جمال، حسین زبردست، سهراب حفیظی، حسین‌علی صابری، فضل‌ ربی افتقار، موسی مهربان، مجید خاکسار، حفیظ‌الله امین‌پور (مهمان)، سیّد احمد سادات، خیرالله تابش، محترم مهدی عبدالهی (مهمان)، استاد صالح محمّد خلیق، سیدسکندر حسینی بامداد، سیّد احمدرشاد حیدری و سیّدشاه‌محمد اسماعلیل‌زاده و حمزه‌ی عابر شعرهای تازه‌ی خودشان را خوش‌خوانی نمودند.

این نشست همانند سایر نشست‌های چارباغ خیال با گرفتن عکس‌های ماندگار پایان یافت.